Papugi
kakadu zółtolica występującą na Celebesie i Wyspach Sundajskich. Ze względu na małe rozmiary (34 cm długości) jest ona często hodowana jako ptak pokojowy.
Delikatnie pastelowo ubarwione jest upierzenie kakadu różowej Popielaty wierzch ciała harmonizuje z różowa-wą głową i tak samo ubarwioną piersią. Jej czub z płaskich, szerokich piór nie jest tak wysoki, jak u poprzednio opisanych gatunków Żyje w Australii zachodniej i północnej. Również mieszkańcem Australii jest niezwykle piękna kakadu inka Jej charakterystyczną cechą jest czysto białe upierzenie wierzchu ciała i różowawy spód. W spokoju jej wspaniały czub czerwono-biało-żółty leży na karku Kakadu sinooka ma nieopierzony pierścień wokół oka. Podobnie jak poprzednie gatunki, występuje ona w licznych stadach pustoszących pola kukurydzy i pszenicy
Podrodzina obejmuje 62 gatunki, które Jej pięknie ubarwione rasy żyją w Australii i In-
występują od Nowej Gwinei po Australię i Polidiach wschodnich. Jedna z nich -
nezję. Ich dzioby są słabe, a języki zakończone motodus - ma głowę połyskującą
pęczkiem rogowych szczecinek, którymi zlizują niebieskoliliowo. piersi cynobrowe, a boki ciała
pyłek i nektar z kwiatów. Lorysa górska pomarańczowożółte.waży 170 g i ma 38 cm długości.
Kakapo ma miękkie upierzenie, co wraz ze szlarami na twarzy i sposobem życia upodobnia ją bardziej do sowy niż do papugi. Ma ona 60 cm długości, upierzenie zielono-szare. Zamieszkuje w ciągu dnia szczeliny skalne i nory w ziemi, w których także zakłada gniazda. Pokarm zbiera z ziemi, po zapadnięciu ciemności Krótkich skrzydeł używa tylko przy wzlatywaniu z niewielkich wzniesień na ziemi.
Spośród wszystkich papug najbardziej lubiana jest papużka falista , mały ptaszek o długości 18 cm. zdługim. schodkowatym ogonem i zgrubiałą woskówką Forma dziko żyjąca w Australii jest zielona. W hodowli otrzymano szereg rozmaitych kombinacji barwnych. Jest bardzo chętnie trzymana jako ptak pokojowy, ponieważ świetnie naśladuje głosy.
a gniazdo opuszczają po 30-35 dniach. Ogromne stada tych ptaków widzi się w okresie lęgowym nad stepami Australii, będącej ich ojczyzną. Rozella białolica jest bardzo ceniona przez hodowców ptaków ze względu na wspaniałe upierzenie i sposób zachowania W jej upierzeniu występuje cała skala barw: czerwona jest głowa i piersi, białe policzki, zielony spód. na grzbiecie czarne pióra obrzeżone żółtymi wypustkami, ogon zielono-biały, a skrzydła lśnią silnym błękitem. Jej pokara kładą się przeważnie z nasion traw.Skromnie ubarwioną szarą z białymi plamami na skrzydłach, żółtą głową i czerwoną plamką uszną - zdobi czub. Zamieszkuje w wielkich stadach trawiaste stepy środkowej Australii. Jej zachowanie przypomina papużką falistą. Również ona uczy się powtarzać pojedyncze słowa i gwizdać nieskomplikowane melodie, ale jest mniej zdolna niż poprzedni gatunek. Trudno jest rozdzielić parkę tych papużek, ponieważ wykazują one często wzruszające wzajemne przywiązanie
Od Wysp Salomona do Małych Wysp Sundajskich rozciąga się obszar zamieszkiwany przez lorę wielką której długość wynosi 40 cm. Samce różnią się od samic ubarwieniem. Samce są czerwono-niebieskie z fioletowymi wzorami, a samice - zielone z czerwonym podbrzuszem | i pokrywami skrzydeł. Ogony u obu płci są krótkie Elegancką sylwetką, o długim, schodkowatym I ogonie, wyróżniają się przedstawiciele rodzajul Psittacula. których 12 gatunków zamieszkuje tropikalną Afrykę i Azję. Podstawowe ubarwieni tych smukłych, zręcznych lotników jest zielone.Aleksandretta obrożna żyje w ogrodach na nizinach południowych Chin, skąd rozprzestrzeniła się do Indii i Afryki wschodniej aż po jezioro Czad.
Aleksandretta większa ma 44 cm długości. Tył jej głowy i policzki są szaro-niebieskie, na barkach znajduje się rdzawa plama. Występuje w Indiach i na Półwyspie Indochińskim. Czarna broda, ciągnąca się od nasady dolnej połówki dzioba wzdłuż dolnej krawędzi twarzy ku tyłowi oraz wąska, czarna przepaska na czole cechują osobniki dwóch następnych gatunków z tego rodzaju, spośród których Psittacula alexandn zamieszkuje w licznych rasach wyspy wschodnio-indyjskie. a jedna z jej ras występuje u podnóża Himalajów, w Indiach Zagangesowych i w południowych Chinach.csandretta chińska zamieszkująca lasy południowo-wschodniego ptu i Dołudniowo-zachodnich Chin. jest deli -|ie ubarwiona, z szaroniebieską głową i tej barwy spodem ciała o czerwonym nalocie, lywia się głównie nasionami drzew iglastych, jiękniejszym przedstawicielem tej grupy jest [ksandretta śliwogłowa z Indii i południowych Chin. Ubarwie-fjej głowy u samców przechodzi stopniowo od poniebieskiego do brzoskwiniowego i obwie-jne jest czarną opaską. Głowa samicy jest szaro-Ibieska z żółtą obwódką.
Iswej ojczyźnie, północnych Indiach i północno-|hodnich Chinach, liliogłówka żyje na obszarach dochodzących do Isokości 2700 m n. p. m. Ma ona 40 cm długości.jej głowa jest czarno-szara, a na barkach znajdują się czerwone plamy. 9 gatunków papug nierozłącznych cieszy się wielkim uznaniem hodowców ptaków egzotycznych. Są to małe, krótkoogonowe papugi z masywną głową i silnym dziobem. Wielobarwne są głowy i ogony, reszta upierzenia jest zielona. Większość odżywia się nasionami i zamieszkuje lasostepy, nieliczne gatunki leśne żywią się owocami. Gnieżdżą się w dziuplach, niekiedy w budowlach termitów. Miejsca lęgowe wyściełają gałązkami, zdartym łykiem, źdźbłami i liśćmi. Niektóre z nich przenoszą materiał na gniazdo w bardzo oryginalny sposób. Wtykają go mianowicie w pióra ogona, grzbietu lub szyi i wytrząsają następnie w dziupli. Zniesienie zawiera 3-5 jaj. które są wysiadywane przez 20 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe około 1 miesiąca, a następnie są wypędzane przez rodziców. Papugi te żyją społecznie.
W razie niebezpieczeństwa zbijają się na gałęzi ciasno w szereg.
Nierozłączka czarnogłowa o długości 15 cm, ma czerwony dziób i nagi biały pierścień wokół oka. Zamieszkuje stepy Tanganiki. Ulubioną przez ludzi rasą jest Agapornis personata fischeri [662] o czerwonym czole, pomarańczowych policzkach i gardle oraz oliwkowo-żółtym wierzchu i tyle głowy. Jej ojczyzną są tereny nad wschodnim i południowym brzegiem Jeziora Wiktorii.
Występująca w Angoli nierozłączka czerwono-
czelna ] jest żółtodzioba, ma różowe czoło, policzki i gardło. Jej długość wynosi 17 cm. Gnieździ się przede wszystkim w gniazdach tkaczy.
Prawdziwym mistrzem w mówieniu jest żako szczególnie ceniona przez hodowców. Ma ona szare upierzenie z różowym
ogonem. Jej ochrypłe wrzaski i melodyjne gwizdanie ożywiają puszcze zachodniej i środkowej Afryki, które zamieszkuje stadami. Gnieździ się w dziuplach. W niewoli osiąga zdumiewający wiek 70 lat. Krępe, krótkoogonowe amazonki zamieszkują Amerykę Środkową i Południową oraz Wyspy Kanaryjskie. Znamy ich 26 gatunków z licznymi rasami. Gnieżdżą się w dziuplach. Są na ogół zielone z barwnymi wzorami na głowie, skrzydłach i ogonie. Ich długość wynosi 26-47 cm. Znakomicie wspinają się po gałęziach, słabo latają, a na ziemi poruszają się bardzo niezręcznie. Bardzo pospolita wBrazyliii amazonka niebieskoczelna ma żółtą twarz, niebieskie czoło i czarno-niebiesko-czerwone lotki. Jej długość waha się od 35 do 41 cm.
Amazonka kubańska żyje tylko na Kubie i Wyspach Bahama. Od czerwonej głowy i szyi wyraźnie odbija u niej białe czoło.
Skromnie ubarwiona papużka mniszka o długości 30 cm. wyróżnia się sposobem budowy gniazda Liczne pary tych ptaszków. ma|ą-cych na zielonym tle tylko szare tony na czole, policzkach, przedniej części szyi i piersi, budują wspólnie w koronie drzewa potężne gniazdo, w którym każda para ma swą komorę lęgową. Zamieszkują południową Brazylię, północną Argentynę i Boliwię.
Jej krewniak, o 7 cm mniejsza rudosterka białolica żyje w lasach brazylijskich. Jest różno barwnie upierzona. Głow; jest zielona i szarobrązowa boki szyi mają połysk nie bieskawy. policzki są rude a po obu stronach głow znajduje się na uchu biał plama; na piersi ma gor z szarych, biało obrzeżonyc piór. podczas gdy dół grzbif tu. ogon i plama na brzuch mają barwę ciemnoczerwon Liczne gatunki należą do klinoogonowych konur z rodzaju Aratinga; ptaki te wyróżniają się długim, klinowatym ogonem i równie długimi, ostro zakończonymi skrzydłami, co umożliwia im szybki lot
Wymienimy tu konurę kubańską ], całkowicie zieloną z pojedynczymi czerwonymi plamkami na głowie i szyi. Konura złoto-czelna ma pomarańczowo-
żółte czoło okolone niebieską obwódką. Oko opasane jest pomarańczowym pierścieniem, spód ciała I jest matowooliwkowy, podczas gdy wierzch tra-wiastozielony. Długość tego ptaka wynosi 28 cm. We wschodniej Brazylii żyje konura słoneczna Grzbiet, skrzydła i ogon mierzącej 32 cm papugi są zielone, pozostałe części upierzenia pomarańczowe w różnym odcieniu. W 1904 r. została zabita na Florydzie ostatnia przedstawicielka papugi karolińskiej Dawniej licznie zamieszkiwała północnoamerykańskie lasy liściaste od Nebraski po Oklahomę i Florydę. Została wytępiona, gdyż powodowała duże straty w sadach i na polach uprawnych. Jej upierzenie było zielone z żółtą głową i krawędzią skrzydeł oraz lśniąco czerwoną twarzą.
Patagonka zamieszkujące samodzielnie wygrzebane nory w glinie lub piasku, jest stepowym ptakiem. Jej grzbiet jest ciemnooliwkowy, podobnie szyja i głowa; brzuch, pokrywy ogona i kuper mają barwę czysto żółtą. Ojczyzną jej jest Urugwaj i Chile.Bardzo duże. zakrzywione dzioby i silny, skrzeczący głos cechuje przedstawicieli rdzaju ara. których 15 gatunków zamieszkuje lasy Ameryki Południowej. Wszystkie i mają długie spiczaste ogony. Część głowy, często są to policzki lub okolice oka, jest naga. Większe gatunki są zwykle barwnie upierzone, podczas gdy mniejsze mają barwy ochronne. Pary trzy- | mają się przez całe życie razem.
Arakang ma czerwone upierzenie z niebiesko-zielo-nymi skrzydłami, niebieskim ogonem i kuprem. Nagą twarz zdobią szeregi czerwonych piórek.
U ary żółtoskrzydłej skrzydła są ozdobione żółtym polem, a dziób jest czarno-biały, jej długość wynosi 90 cm, jest więc o 10 cm dłuższa od poprzedniego gatunku. Ojczyzną obu gatunków są Boliwia, Urugwaj i Gujana. Od Panamy do Argentyny rozciąga się teren gniazdowy ara-rauny zwyczajnej której długość waha się od 80 do 90 cm. Upierzenie jej na spodzie ciała jest całkiem żółte, za; grzbietu i ogona niebieskie Naga. biała twarz porośnię ta jest kilkoma szeregami czarnych piórek. Ara zielona mierząca 63 cm długości, ma czarny dziób, skrzydła szarozielone z niebieskim i szkarłatne czoło. Spotkać ją można wysoko w górach i na równinach Meksyku. Kolumbii. Peru i Boliwii.
Największym przedstawicielem rodzaju, o długości prawie 1 m. jest niebieska ara hiacyntowa której upierzenie jest poprzedzielane wąskimi, pomarańczowymi, nagimi pasmami skóry u podstawy dolnej połówki dzioba. Parami lub niewielkimi stadkami zamieszkuje ona pierwotne puszcze na południe od Amazonki. Odżywia się głównie owocami, podobnie jak wszystkie ary, ale niekiedy także drobnymi zwierzętami.